వట్టి మాటలు కట్టి పెట్టోయ్! గట్టి మేల్ తలపెట్టవోయ్!

ఈ మధ్య సుజాతగారి బ్లాగులో "తెలుగంటే అంత అలుసా" అన్న టపా ఇచ్చిన స్ఫూర్తి ఇది. తెలుగు భాషమీద మమకారం చాలామందిలో ఉందన్న నమ్మకం అక్కడి వ్యాఖ్యలవల్ల కలిగింది. దీనిగురించి మనమేమైనా ఎందుకు చెయ్యకూడదూ అన్న మురళిగారి ఆలోచనకి కార్యరూపం ఇవ్వాలన్న ఉత్సాహం కలిగింది.

నిజానికి తెలుగుభాషేమీ చనిపోలేదు దాన్ని పునరుద్ధరించడానికి. పరిరక్షించుకోవాల్సినంత దీనస్థితిలో ఉందని కూడా అనలేం. కానీ దీనిగురించి మరికాస్త విస్తృత ప్రచారం అవసరం అని మాత్రం అనిపిస్తోంది. ముఖ్యంగా తెలుగునాట తెలుగు మాట్లాడాల్సిన అవసరమూ, అందులోని ఆనందమూ ప్రతి తెలుగువాడికి తెలియాలనుకోవడం అత్యాశ కాదు కదా.

మన భాషమీద మనం అభిమానం చూపించడానికి:

ఇతర భాషలని కించపరచాల్సిన అవసరం లేదు
ద్వేషించాల్సిన అవసరం లేదు
విసర్జించాల్సిన అవసరం కూడా లేదు.

మన భాషని మనవాళ్ళతో మనం చక్కగా, హాయిగా మాట్లాడుకుంటే చాలు.
మన భాషలోని తీయదనాన్ని మనం రుచిచూస్తే చాలు.
మన భాషని మన పిల్లలకి అందిస్తే చాలు.

అంతర్జాలంలో తెలుగు మీద అభిమానం పుష్కలంగా కనిపిస్తోంది. కానీ ఎంత శాతం తెలుగువాళ్ళు అంతర్జాలంలో ఉన్నారు? చాలా తక్కువే కదా. మరి మన అభిమానాన్నీ మన ఆనందాన్నీ మిగతా తెలుగువాళ్ళతో ఎందుకు పంచుకో కూడదూ?
ఈ ఆలోచనకి కార్యరూపం ఇచ్చే ప్రయత్నమే "తెలుగు భాషా ప్రచార సమితి" అన్న గూగులు గుంపు.
తెలుగునాట తెలుగు ప్రచారాన్ని గురించి మరింత చర్చించి, ఒక కార్యాచరణ విధానాన్ని ఏర్పాటు చేసుకొని దాన్ని అమలుపరచాలన్నది ఈ గుంపు ఆకాంక్ష.
మరి ఆ కాంక్ష మీకూ ఉంటే ఆలస్యం చెయ్యకుండా చేయికలపండి.
వట్టి మాటలు కట్టి పెట్టోయ్! గట్టి మేల్ తలపెట్టవోయ్!
పూర్తిగా చదవండి...